De zwakke punten in onze economie zijn tijdens de pandemie duidelijker dan ooit geworden: terwijl de Europeanen zich meer bewust zijn van de milieuproblemen die worden veroorzaakt door verpakkingsafval, vooral plastic verpakkingen, wordt in Europa nog steeds veel plastic gebruikt als onderdeel van de inspanningen om te voorkomen de verspreiding van het coronavirus en zijn mutaties.Dat stelt het Europees Milieuagentschap (EEA), dat zegt dat de Europese productie- en consumptiesystemen nog steeds niet duurzaam zijn – en dat met name de kunststofindustrie manieren moet vinden om ervoor te zorgen dat kunststoffen uit hernieuwbare grondstoffen veel verstandiger en beter hergebruikt worden. en effectiever gerecycled.Het cradle-to-cradle-principe definieert hoe we af kunnen stappen van afvalbeheer.

In Europa en andere industriële landen is zakendoen over het algemeen een lineair proces: van de wieg tot het graf.We halen hulpbronnen uit de natuur en produceren daaruit goederen die worden gebruikt en geconsumeerd.Vervolgens gooien we weg wat we als versleten en onherstelbare goederen beschouwen, waardoor er bergen afval ontstaan.Eén factor hierin is ons gebrek aan waardering voor natuurlijke hulpbronnen, waarvan we te veel consumeren, zelfs meer dan we hebben.De Europese economie heeft jarenlang natuurlijke hulpbronnen moeten importeren en wordt er daardoor afhankelijk van, wat het continent in de nabije toekomst in een nadelige positie kan brengen als het gaat om precies deze hulpbronnen.

Dan is er nog onze onzorgvuldige omgang met afval, waar we binnen de Europese grenzen al geruime tijd niet meer mee om kunnen gaan.Volgens het Europees Parlement is energieterugwinning (het terugwinnen van thermische energie door verbranding) de meest gebruikte manier om plastic afval te verwijderen, gevolgd door storten.30% van al het plastic afval wordt ingezameld voor recycling, hoewel de werkelijke recyclingpercentages van land tot land verschillen.De helft van het plastic dat wordt ingezameld voor recycling wordt geëxporteerd om te worden verwerkt naar landen buiten de EU.Kortom, afval blijft niet rond en rond.

Circulair in plaats van een lineaire economie: van wieg tot wieg, niet van wieg tot graf

Maar er is een manier om onze economie draaiende te houden: het cradle-to-cradle-principe van de materiaalcyclus voorkomt verspilling.Alle materialen in een C2C-economiecyclus door gesloten (biologische en technische) kringlopen.De Duitse procesingenieur en chemicus Michael Braungart bedacht het C2C-concept.Hij gelooft dat dit ons een blauwdruk geeft die ons afleidt van de huidige benadering van milieubescherming, waarbij gebruik wordt gemaakt van downstream-milieutechnologie, en die leidt naar productinnovatie.De Europese Unie (EU) streeft precies dit doel na met haar Actieplan voor de Circulaire Economie, dat een centraal onderdeel is van de Europese Green Deal en onder meer doelstellingen vastlegt voor de top van de duurzaamheidsketen: productontwerp.

In de toekomst zouden we, in overeenstemming met de milieuvriendelijke principes van het C2C-concept, consumptiegoederen gebruiken, maar niet consumeren.Ze zouden eigendom blijven van de fabrikant, die verantwoordelijk zou zijn voor de verwijdering ervan, waardoor de lasten voor de consument zouden worden weggenomen.Tegelijkertijd zouden fabrikanten voortdurend verplicht zijn hun goederen te optimaliseren in overeenstemming met de veranderende omstandigheden binnen hun gesloten technische cyclus.Volgens Michael Braungart zou het mogelijk moeten zijn om goederen keer op keer te recyclen zonder hun materiële of intellectuele waarde te verminderen. 

Michael Braungart heeft opgeroepen om consumptiegoederen op een zo natuurlijk mogelijke manier te produceren, zodat ze op elk moment kunnen worden gecomposteerd. 

Met C2C zou er niet langer zoiets bestaan ​​als een niet-recyclebaar goed. 

Om verpakkingsafval te voorkomen, moeten we de verpakking heroverwegen

Het EU-actieplan richt zich op een aantal gebieden, waaronder het vermijden van verpakkingsafval.Volgens de Europese Commissie groeit de hoeveelheid gebruikte materialen voor verpakkingen voortdurend.In 2017 bedroeg dit cijfer 173 kg per EU-inwoner.Volgens het actieplan moet het tegen 2030 mogelijk zijn om alle verpakkingen die op de EU-markt worden gebracht, op een economisch haalbare manier te hergebruiken of te recyclen.

Hiervoor zullen de volgende problemen moeten worden opgelost: de huidige verpakkingen zijn moeilijk te hergebruiken en te recyclen.Het kost veel moeite om met name zogenaamde composietmaterialen, zoals drankkartons, al na eenmalig gebruik af te breken tot hun cellulose-, aluminiumfolie- en kunststoffolie-elementen: het papier moet eerst van de folie worden gescheiden en dit proces verbruikt veel water.Van het papier kunnen dan alleen verpakkingen van lage kwaliteit, zoals eierdozen, worden geproduceerd.Het aluminium en kunststof kunnen in de cementindustrie worden gebruikt voor energieproductie en kwaliteitsverbetering.

Milieuvriendelijke verpakkingen voor de C2C-economie 

Volgens de NGO C2C is dit soort recycling echter geen cradle-to-cradle-gebruik en is het tijd om verpakkingen volledig te heroverwegen.

Bij een milieuvriendelijke verpakking zou rekening gehouden moeten worden met de aard van de materialen.De afzonderlijke componenten zouden gemakkelijk te scheiden moeten zijn, zodat ze na gebruik in cycli kunnen worden gecirculeerd.Dit betekent dat ze modulair moeten zijn en gemakkelijk te scheiden voor het recyclingproces, of uit één materiaal moeten worden vervaardigd.Of ze zouden ontworpen moeten worden voor de biologische kringloop, door ze te maken van biologisch afbreekbaar papier en inkt.In wezen zouden de materialen – kunststoffen, pulp, inkt en additieven – nauwkeurig gedefinieerd, robuust en van hoge kwaliteit moeten zijn en geen gifstoffen mogen bevatten die kunnen worden overgedragen op voedsel, mensen of het ecosysteem.

We hebben een blauwdruk voor een cradle-to-cradle-economie.We moeten het nu alleen nog maar stap voor stap volgen.

Kopieer van internetbronnen