Vóór 1900 brachten vrouwen veel van hun uren met daglicht door met het met de hand naaien van kleding voor zichzelf en hun gezinnen.Vrouwen vormden ook de meerderheid van de beroepsbevolking die kleding naaide in fabrieken en stoffen weefde in fabrieken.De uitvinding en verspreiding van de naaimachine bevrijdde vrouwen van dit karwei, bevrijdde arbeiders van slechtbetaalde lange uren in fabrieken en produceerde een grote verscheidenheid aan goedkopere kleding.De industriële naaimachine maakte een scala aan producten mogelijk en betaalbaar.De huishoud- en draagbare naaimachines lieten ook amateurnaaisters kennismaken met de geneugten van naaien als ambacht.

De pioniers in de ontwikkeling van de naaimachine waren aan het eind van de achttiende eeuw hard aan het werk in Engeland, Frankrijk en de Verenigde Staten.De Engelse meubelmaker Thomas Saint kreeg in 1790 het eerste patent voor een naaimachine. Leer en canvas konden worden gestikt door deze zware machine, die een ingekeepte naald en priem gebruikte om een ​​kettingsteek te creëren.Zoals veel vroege machines kopieerde het de bewegingen van handnaaien.In 1807 werd een cruciale innovatie gepatenteerd door William en Edward Chapman in Engeland.Hun naaimachine gebruikte een naald met een oog in de punt van de naald in plaats van bovenaan.

In Frankrijk veroorzaakte de in 1830 gepatenteerde machine van Bartheleémy Thimmonier letterlijk een rel.Thimmonier, een Franse kleermaker, ontwikkelde een machine die stof aan elkaar naaide door middel van kettingsteken met een gebogen naald.Zijn fabriek produceerde uniformen voor het Franse leger en had in 1841 80 machines aan het werk. Een bende kleermakers die door de fabriek waren verdreven, kwam in opstand, vernietigde de machines en doodde Thimmonier bijna.

Aan de overkant van de Atlantische Oceaan maakte Walter Hunt een machine met een puntige naald die een gesloten steek creëerde met een tweede draad van onderaf.Hunt's machine, ontworpen in 1834, werd nooit gepatenteerd.Elias Howe, gecrediteerd als de uitvinder van de naaimachine, ontwierp en patenteerde zijn creatie in 1846. Howe werkte in een machinewerkplaats in Boston en probeerde zijn gezin te onderhouden.Een vriend hielp hem financieel terwijl hij zijn uitvinding perfectioneerde, die ook een stiksteek opleverde door gebruik te maken van een op het oog gerichte naald en een spoel die de tweede draad droeg.Howe probeerde zijn machine in Engeland op de markt te brengen, maar terwijl hij in het buitenland was, kopieerden anderen zijn uitvinding.Toen hij in 1849 terugkeerde, kreeg hij opnieuw financiële steun terwijl hij de andere bedrijven aanklaagde wegens patentinbreuk.In 1854 had hij de rechtszaken gewonnen, waarmee hij ook de naaimachine tot een mijlpaal in de evolutie van het octrooirecht maakte.

De belangrijkste concurrent van Howe was Isaac M. Singer, een uitvinder, acteur en monteur die een slecht ontwerp dat door anderen was ontwikkeld, aanpaste en in 1851 zijn eigen patent verkreeg. Zijn ontwerp had een overhangende arm die de naald over een platte tafel plaatste, zodat de stof kon in elke richting onder de bar worden gewerkt.Begin jaren vijftig van de negentiende eeuw waren er zoveel patenten voor diverse kenmerken van naaimachines uitgegeven dat door vier fabrikanten een ‘patentpool’ werd opgericht, zodat de rechten van de samengevoegde patenten konden worden gekocht.Howe profiteerde hiervan door royalty's te verdienen op zijn patenten;Singer combineerde, in samenwerking met Edward Clark, de beste van de samengevoegde uitvindingen en werd in 1860 de grootste producent van naaimachines ter wereld. Enorme bestellingen voor uniformen uit de burgeroorlog zorgden in de jaren zestig voor een enorme vraag naar de machines, en de patentpool maakte Howe en Singer de eerste miljonair-uitvinders ter wereld.

Verbeteringen aan de naaimachine gingen door tot in de jaren 1850.Allen B. Wilson, een Amerikaanse meubelmaker, bedacht twee belangrijke kenmerken: de roterende haak-shuttle en de stoftoevoer in vier bewegingen (omhoog, omlaag, achteruit en vooruit) door de machine.Singer wijzigde zijn uitvinding tot aan zijn dood in 1875 en verkreeg vele andere patenten voor verbeteringen en nieuwe functies.Terwijl Howe een revolutie teweegbracht in de patentwereld, maakte Singer grote vooruitgang op het gebied van merchandising.Door middel van aankoopplannen op afbetaling, krediet, een reparatieservice en een inruilbeleid introduceerde Singer de naaimachine in veel huizen en vestigde hij verkooptechnieken die door verkopers uit andere industrieën werden overgenomen.

De naaimachine veranderde het gezicht van de industrie door het creëren van een nieuw veld van confectiekleding.Verbeteringen in de tapijtindustrie, het boekbinden, de laarzen- en schoenenhandel, de vervaardiging van kousen en het maken van stoffering en meubelen vermenigvuldigden zich met de toepassing van de industriële naaimachine.Industriële machines gebruikten vóór 1900 de swing-naald- of zigzagsteek, hoewel het vele jaren duurde voordat deze steek werd aangepast aan de thuismachine.Elektrische naaimachines werden voor het eerst geïntroduceerd door Singer in 1889. Moderne elektronische apparaten gebruiken computertechnologie om knoopsgaten, borduurwerk, donkere naden, blinde steken en een reeks decoratieve steken te maken.

Industriële machine

Industriële naaimachines hebben gietijzer nodig voor hun frames en een verscheidenheid aan metalen voor hun fittingen.Er zijn staal, messing en een aantal legeringen nodig om gespecialiseerde onderdelen te maken die duurzaam genoeg zijn voor langdurig gebruik onder fabrieksomstandigheden.Sommige fabrikanten gieten, bewerken en bewerken hun eigen metalen onderdelen;maar leveranciers leveren ook deze onderdelen, evenals pneumatische, elektrische en elektronische elementen.

Naaimachine voor thuis

In tegenstelling tot de industriële machine wordt de thuisnaaimachine gewaardeerd om zijn veelzijdigheid, flexibiliteit en draagbaarheid.Lichtgewicht behuizingen zijn belangrijk, en de meeste thuismachines hebben behuizingen gemaakt van kunststoffen en polymeren die licht zijn, gemakkelijk te vormen, gemakkelijk schoon te maken en bestand tegen afbrokkelen en barsten.Het frame van de thuismachine is gemaakt van spuitgegoten aluminium, opnieuw vanwege gewichtsoverwegingen.Andere metalen, zoals koper, chroom en nikkel, worden gebruikt om specifieke onderdelen te plateren.

De thuismachine vereist ook een elektromotor, een verscheidenheid aan nauwkeurig bewerkte metalen onderdelen, waaronder voedingstandwielen, nokkenmechanismen, haken, naalden en de naaldstang, naaivoeten en de hoofdaandrijfas.Spoelen kunnen van metaal of plastic zijn gemaakt, maar moeten precies gevormd zijn om de tweede draad goed door te voeren.Er zijn ook printplaten nodig die specifiek zijn voor de hoofdbedieningen van de machine, de patroon- en steekselecties en een reeks andere functies.Motoren, machinaal bewerkte metalen onderdelen en printplaten kunnen door leveranciers worden geleverd of door de fabrikanten worden gemaakt.

Industriële machine

Na de auto is de naaimachine de meest nauwkeurig gemaakte machine ter wereld.Industriële naaimachines zijn groter en zwaarder dan thuismachines en zijn ontworpen om slechts één functie uit te voeren.Kledingfabrikanten gebruiken bijvoorbeeld een reeks machines met verschillende functies die achtereenvolgens een afgewerkt kledingstuk creëren.Industriële machines hebben ook de neiging om ketting- of zigzagsteken toe te passen in plaats van stiksteken, maar machines kunnen voor sterkte worden uitgerust voor maximaal negen draden.

Fabrikanten van industriële machines kunnen een machine met één functie leveren aan honderden kledingfabrieken over de hele wereld.Daarom zijn veldtesten in de fabriek van de klant een belangrijk onderdeel van het ontwerp.Om een ​​nieuwe machine te ontwikkelen of wijzigingen aan te brengen in een huidig ​​model, worden klanten ondervraagd, wordt de concurrentie geëvalueerd en wordt de aard van de gewenste verbeteringen (zoals snellere of stillere machines) in kaart gebracht.Er worden ontwerpen getekend en er wordt een prototype gemaakt en getest in de fabriek van de klant.Als het prototype bevredigend is, neemt de afdeling productietechniek het ontwerp over om de tolerantie van de onderdelen te coördineren, de onderdelen die intern moeten worden vervaardigd en de benodigde grondstoffen te identificeren, de onderdelen te lokaliseren die door leveranciers moeten worden geleverd en die componenten aan te schaffen.Gereedschappen voor de productie, bevestigingsmiddelen voor de assemblagelijn, veiligheidsvoorzieningen voor zowel de machine als de assemblagelijn, en andere elementen van het productieproces moeten ook samen met de machine zelf worden ontworpen.

Als het ontwerp klaar is en alle onderdelen beschikbaar zijn, wordt een eerste productierun gepland.Het eerste geproduceerde lot wordt zorgvuldig gecontroleerd.Vaak worden veranderingen geïdentificeerd, wordt het ontwerp weer ontwikkeld en wordt het proces herhaald totdat het product bevredigend is.Een proefpartij van tien of twintig machines wordt vervolgens vrijgegeven aan een klant om gedurende drie tot zes maanden in productie te gebruiken.Dergelijke veldtesten bewijzen het apparaat onder reële omstandigheden, waarna de productie op grotere schaal kan beginnen.

Naaimachine voor thuis

Het ontwerpen van de thuismachine begint thuis.Consumentenfocusgroepen leren van riolen welke soorten nieuwe functies het meest gewenst zijn.De onderzoeks- en ontwikkelingsafdeling (R&D) van een fabrikant werkt samen met de marketingafdeling aan het ontwikkelen van specificaties voor een nieuwe machine die vervolgens als prototype wordt ontworpen.Er wordt software ontwikkeld voor de productie van de machine en werkmodellen worden gemaakt en getest door gebruikers.Ondertussen testen R&D-ingenieurs de werkmodellen op duurzaamheid en stellen ze criteria voor de levensduur vast.In het naailaboratorium wordt de steekkwaliteit nauwkeurig beoordeeld en worden andere prestatietests onder gecontroleerde omstandigheden uitgevoerd.

Een handelskaart uit 1899 voor Singer-naaimachines.

(Uit de collecties van Henry Ford Museum & Greenfield Village.)

Isaac Merritt Singer heeft de naaimachine niet uitgevonden.Hij was niet eens een meestermonteur, maar een acteur van beroep.Wat was de bijdrage van Singer die ervoor zorgde dat zijn naam synoniem werd met naaimachines?

Het genie van Singer lag in zijn krachtige marketingcampagne, die vanaf het begin op vrouwen was gericht en bedoeld was om de houding te bestrijden dat vrouwen geen machines zouden en konden gebruiken.Toen Singer in 1856 zijn eerste thuisnaaimachines introduceerde, kreeg hij om zowel financiële als psychologische redenen te maken met weerstand van Amerikaanse families.Het was eigenlijk de zakenpartner van Singer, Edward Clark, die het innovatieve 'huur-/koopplan' bedacht om de aanvankelijke terughoudendheid op financiële gronden weg te nemen.Dankzij dit plan konden gezinnen die de investering van $ 125 voor een nieuwe naaimachine niet konden betalen (het gemiddelde gezinsinkomen bedroeg slechts ongeveer $ 500) de machine kopen door in maandelijkse termijnen van drie tot vijf dollar te betalen.

Psychologische belemmeringen bleken moeilijker te overwinnen.Arbeidsbesparende apparaten in huis waren een nieuw concept in de jaren vijftig van de negentiende eeuw.Waarom zouden vrouwen deze machines nodig hebben?Wat zouden ze doen met de gewonnen tijd?Was het werk met de hand niet van betere kwaliteit?Waren machines niet te belastend voor de geest en het lichaam van vrouwen, en waren ze niet gewoon te nauw verbonden met het werk van de man en de wereld van de man buitenshuis?Singer bedacht onvermoeibaar strategieën om deze houdingen te bestrijden, waaronder rechtstreekse reclame voor vrouwen.Hij zette weelderige showrooms op die elegante huiselijke salons simuleerden;hij had vrouwen in dienst om machinebedieningen te demonstreren en te onderwijzen;en hij gebruikte advertenties om te beschrijven hoe de toegenomen vrije tijd van vrouwen als een positieve deugd kon worden gezien.

Donna R. Braden

Wanneer de nieuwe machine wordt goedgekeurd voor productie, ontwikkelen productingenieurs productiemethoden voor de productie van machineonderdelen.Ze identificeren ook de benodigde grondstoffen en de onderdelen die bij externe bronnen moeten worden besteld.Onderdelen die in de fabriek worden gemaakt, worden in productie genomen zodra de materialen en plannen beschikbaar zijn.

kopiëren van internet